Εμπρός για θύελλες μεγάλες.

Εμπρός για θύελλες μεγάλες.

Εμπρός για θύελλες μεγάλες,
λαέ.
Βάλε φτερά αετών, και πέταξε
στ’ ανέμους.
Γίνε κόκκινη φωτιά,
κι απ’ του Άδη έβγα,
πέρασε της κόλασης, σαν βόλι
σφήνωτο, και κάλπασε,
προς τις κόκκινες αυγές.
Εμπρός, σαν πύρινο ποτάμι λαέ,
πέρασε την αιωνιότητα,
ταξίδεψε μίλια φωτός.
Τα λίθινα χρόνια πατάς, βαδίζοντας
την αγέννητη ελπίδα, με την ατρύγητη
Άνοιξη, το θεόμελο της,
Να τρυγάς λαέ, στα λαϊκά ατρύγητα έτη φωτός,
στ’ ατέλειωτο μέλλον.

Μανώλης Δρακάκης Ποιητής Συγγραφέας μέλος της εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Απ’ την μέγάλη ενότητα ποιημάτων!