Το νέο, είναι το σάπιο μες στο μυαλό τους,
κι αφόρητη μπόχα, που το περικλείει.
Η σουπιά για να σώσει
τ τομάρι της, ρίχνει δόλωμα,
Για να διαφύγει.
Ο φασισμός, ρίχνει το δηλητήριο
για το εθνολαϊκό έθνος κράτος,
με κάλυμμα την μπουρζουαζία,
και προχωρά στο έδαφος, των νοητικά
στερημένων.
Το μίσος και μόνο αυτό,
είναι που τους κλείνει
τον οφθαλμό, μήπως
ξεδιακρίνουν το παραμύθι,
και φτάσει η μυρωδιά του σάπιου,
στη μύτη τους.
Το νέο προσμένει
στην αυγή της άνοιξης.
Στη νέα σελίδα,
Του καινούργιου κόσμου.
ΔΡΑΚΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
